Śp. Ksiądz Michał Józefczyk, kawaler Orderu Orła Białego

Moje wspomnienie księdza, którzy był dla mnie bohaterem. Zmarł dwa lata temu, a tekst jest sprzed lat czterech. Zmieniłem tylko czasy na przeszłe.

 

Prałat Honorowy Jego Świątobliwości. Urodzony w Krościenku Wyżnym 29 września 1946

proboszcz parafii Matki Bożej Pocieszenia w Lipnicy w latach 1976 – 1979, a następnie od 1979 roku proboszcz parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu

Finalista konkursu na Proboszcza Roku – rocznik 2000. W 2001 r. został jednym z dwunastu laureatów konkursu Radia Plus i Katolickiej Agencji Informacyjnej "Proboszcz III Tysiąclecia". Odznaczony w 2006 roku Orderem Uśmiechu. Uznany przez Radę Miasta Tarnobrzega w 2000 r. za " Tarnobrzeżanina XX wieku", a w kolejnym konkursie za "Tarnobrzeżanina 2008 Roku" (przez słuchaczy Radia Leliwa, widzów Miejskiej Telewizji Tarnobrzeg). Rada Miasta Tarnobrzega przyznała mu także najwyższe miejskie odznaczenie SigillumCivis Virtuti. Był członkiem Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu. A pośmiertnie otrzymał Order Orła Białego.

Inicjatywy księdza Michała Józefczyka

·        Kościół Matki Bożej Pocieszenia w Lipnicy[8] – 1977 r.

• Drewniany kościół w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu – 1979 r. Za swą działalność (wybudowanie drewnianego kościoła w jedną noc, oczywiście bez stosownego pozwolenia władz) represjonowany przez władze komunistyczne: Kolegium ds. Wykroczeń, Urząd ds. Wyznań, wyrok Sądu Rejonowego w Janowie Lubelskim skazujący na rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata, grzywnę w wysokości 127 tys. złotych oraz koszty sądowe w wysokości 27 tys. zł
• Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Tarnobrzegu– 1984 r.
• Kościół Miłosierdzia Bożego w Tarnobrzegu – 1996 r.
• Kościół św. Barbary w Tarnobrzegu - 1996 r.
• I Oddział Hospicjum (ul. Konstytucji 3 Maja w Tarnobrzegu) – 2001 r.
• Rodzinny Dom Dziecka w Tarnobrzegu  - 2001 r.
• II Oddział Hospicjum (ul. Dąbrówki w Tarnobrzegu) – 2002 r.

·        Kościół Chrystusa Króla w Tarnobrzegu – 2003 r.

• Pomnik Jana Pawła II w Tarnobrzegu (ul. Warszawska) – 2005 r.
• Publiczna Katolicka Szkoła Podstawowa i Publiczne Katolickie Gimnazjum im. Jana Pawła II w Tarnobrzegu – 2008 r.
• Okno Życia – 2009 r. 
• Kaplica Wszystkich Świętych w Tarnobrzegu – 2009 r.

Wizerunek proboszcza Michała Józefczyka pojawia się w teledysku do piosenki "Osiem Błogosławieństw". Piosenka powstała z okazji wizyty Ojca Świętego Jana Pawła II w 1999 r. Wizerunek Józefczyka w 1 min 54 sek jest ilustracją do słów "Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią", które śpiewa Anna Maria Jopek.

Tyle suchych faktów, które można znaleźć w Internecie. Jednak księdza Józefczyka nie dawało się opisać w prosty sposób. Ten człowiek to była instytucja. Pracowałem 12 lat w Tarnobrzegu i nasłuchałem się dużo o nim, spotkałem go także przez chwilę. Powiem tak – jak się słyszało: Józefczyk, to człowiek odruchowo sięgał do czapki, by ją zdjąć z głowy.

To był człowiek, który bez reszt poświęcił się działalności na rzecz innych. Nie dbając o siebie. Ja go pamiętam jeżdżącego trabantem z silnikiem polo (początek lat 2000), potem miał  podobno Poloneza. Jeździł nim także po prośbie. Taka scenka z hurtowni materiałów budowlanych, rozmowa pomiędzy księdzem a kierownikiem: Chłopy, dalibyście parę worków jakiegoś przeterminowanego cementu. Proszę księdza, skąd mamy mieć przeterminowany cement, skoro ksiądz tydzień temu też o niego prosił. A to dajcie jaki bądź. Łazienka w hospicjum miała kilka rodzajów płytek na ścianach, jakie mu się udało załatwić. Tyle że on załatwiał nie dla siebie, nawet nie dla Kościoła, który to firmuje. On załatwiał dla ludzi z Tarnobrzega, dla miasta. Dlatego tak wiele rzeczy mu uchodziło, jakie nikomu innemu by nie wybaczono.

„Historia parafii MBNP w Tarnobrzegu zaczyna się w 1979 r. Wtedy to, w ciągu jednej majowej nocy, wybudowano prowizoryczny, drewniany kościółek na „Serbinowie” – największym osiedlu w mieście. Następnego dnia, rano, poświęcił go ordynariusz diecezji przemyskiej bp Ignacy Tokarczuk. Budowa była nielegalna. Ksiądz został ukarany przez Kolegium ds. Wykroczeń aż 16 razy, a w sądzie dostał wyrok: rok więzienia w zawieszeniu na 3 lata oraz bardzo wysoką grzywnę. Mimo że władze nakazały rozbiórkę budynku, kościół się ostał. 24 czerwca 1980 roku erygowano parafię. Otrzymała ona wezwanie Matki Bożej Nieustającej Pomocy”.

Takie były czasy, ksiądz był dzielny i nie ustępował. Wiele tej niepokory zostało mu do końca życia. Tak jak chodzenie na skróty przy realizacji swoich inwestycji. W Tarnobrzegu było tak, że ksiądz miał pomysł i zaraz rozpoczynał jego realizację. Tak było z kościołem powyżej, ale tak też było z hospicjami, ze szkołą. Ksiądz miał wizję, zaczynał budować, a wtedy wszyscy wokół kombinowali, jak zrobić, żeby zadość uczynić wymogom prawa budowlanego.

Jednak pozycja społeczna księdza, jego oddanie sprawom ludzi powodowały, że wybaczano mu takie bzdety, jak brak projektu na papierze. On miał go w głowie, a inni byli od tego, by go na papier przenieść. I co z tego, ze trochę później.

Taki był ksiądz Józefczyk. Człowiek, któremu się chciało. Człowiek, który poświęcił się dla ludzi. I dla Kościoła. Po drodze wygrał batalię z rakiem, nie poddał się, nie przestał działalności. Szanowali go. Bo taki człowiek, taki ksiądz, taki proboszcz zdarza się bardzo rzadko. Tarnobrzeg miał to szczęście mieć takiego księdza.

Na koniec kolejny cytat z jakiegoś artykułu:

„Ks. Józefczyk stara się jednoczyć grupy sąsiedzkie i wspólnotowe, walczy z anonimowością i samotnością parafian. Z okazji wydarzeń parafialnych do każdej rodziny wysyła zapraszający list “Otwarte serca”.

W parafii działa Ochronka dla dzieci i Rodzinny Dom Dziecka, Świetlica i Noclegownia dla bezdomnych, kuchnia dla ubogich, Dom Ulgi w Cierpieniu im. Św. O. Pio (trzy oddziały hospicjum) i jedno Hospicjum Domowe. Działa też stacja „Caritas" i Ośrodek Rehabilitacji, jest parafialna apteka i Klub Honorowych Dawców Krwi. Parafia ma swój chór, orkiestrę dętą i zespół folklorystyczny „Lasowiacy". Działa klub sportowy „Wspólnota" i redakcje: miesięcznika „Serbinowskie Dzwony", tygodnika „Nieustająca Pomoc" oraz informatora o życiu parafii pt. „Otwarte Serca". Po godzinie 22.00 czynny jest parafialny telefon zaufania. W sumie na terenie parafii działa ponad 40 różnych wspólnot i ruchów, które pogłębiają swoje życie duchowe, a także służą bliźnim własnym czasem, wiedzą i doświadczeniem życiowym.”